Lan istripu hilgarri baten berri izan dugu, alegia, 25 urteko langile bat hil da Trapagan, Productos Tubulares enpresan. Igorreko azpikontratako Langoitia Estructuras Metalicas-eko langilea zen. Langilea teilatu batean beharrean zegoen bitartean, 15-20 metroko altueratik erori da. Honekin, gutxienez, Euskal Herrian aurten 47 dira hildako langileak Euskal Herrian eta batek desagertua jarraitzen du Zaldibarreko zabortegian.
LAB sindikatutik gure elkartasuna eta babesa helarazi nahi diogu hildakoaren senide eta lankideei. Babes hau hilabete honetan hildako langile guztien ingurukoei zabaltzen diegu. Gaur gertatutakoa ez da berria, urtero halako lan istripuak ditugu, altueratik erorita eragindakoak. Istripu hauek ezagunak izan arren, praktikan ez dituzte neurriak hartzen honelako berriro gerta ez daitezen. Ematen du administrazio publikoen arduradunek hau ez dakitela. Non daude administrazioko arduradunak heriotz berri hau salatzeko? Zein aldaketa eta zein pauso emateko prest daude egoera eta eredu hau geldiarazteko?
Argi daukagu lan istripuak ez direla zoriak edo kasualitateak sortuak, ematen diren lan harremanen, prekarizazioaren, lan arautegiaren eta azpikontratazioaren emaitza dira. Aurten dena berezia izan da, konfinatuak egon gara eta, hala ere, dagoeneko, pasa den urtearekin alderatuta, lan istripu hilgarri gehiago daude. Izan ere, 2019. urtean 46 izan ziren, eta aurten, urtea bukatu gabe, 47 dira hildakoak eta 1 desagertutakoa. Bistan da ez dutela neurririk jartzen osasuna eta bizitza galdu ez ditzagun.
Langileok, bizi ahal izateko egiten dugu lan, ez saiakera horretan bizia galtzeko. Lan istripuak ez dira bizitzako gertakari arruntak, langile bat hiltzea ez da lanaren ezaugarri bat. Ez, lan istripuak patronalak lan egiteko orduan ezartzen dizkigun baldintza eta lan egiteko moduen emaitza dira.
LAB sindikatutik argi dugu, bizitza eta lan duinak behar ditugula. Lanetik onik eta bizirik bueltatzeko eskubidea dugu, eta jendarte osoarena den izurrite honekin bukatzeko bide bakarra borroka eta antolakuntza dira. Lan harremanen eta joku arauen aldaketa batetik etorriko da aldaketa, eredu berri bat gauzatu behar dugu, langileon bizitza eta osasuna lehenetsiko duen eredu bat.