Confebaskek Madrilgo akordioa hona ekartzeko asmoz sindikatuok negoziazio mahai batera deitu gaitu uztailaren 3rako. Deialdi honen aurrean LABek izango duen jarrera azaltzeko agerraldia eskeini dute Ainhoa Etxaide, Idazkari Nagusiak eta Garbiñe Aranburu Ekintza Sindikaleko Idazkariak. Zentzu honetan Etxaidek argi utzi nahi izan du uztailaren 3a, LABentzat, “langabezia eta prekarietatea salatzeko eguna” izango dela.
Madrilgo akordioak horixe dakar. Eta mahai honen xedea Madrilgo akordio hori hona ekartzea da. LABek argi du “Madrilgo akordioak patronalari abantaila izugarriak ekarriko dizkiela lan erreforman sakontzeko eta prekarietatea hedatzeko alfonbra gorria, soldata igoera hutsalen truke eta bake soziala bermatuz”. Prekarietatea hedatzen jarraitzeko zilegitasuna eman diote CCOO eta UGTk akordio horrekin patronalari.
Aranburuk gogoratu du azken urte hauetan “desberdintasun sozialak izugarri hedatu direla, soldaten eros-ahalmena galtzen joan dela” eta desberdintasun horiek gainditze bidean jarri ordez prekarietatean sakondu nahi dute eta langileek oso garesti ordainduko dute. CONFEBASKek oso ondo daki, akordio hori hona ekartzea ezinezkoa dela. Ez duela gehiengo sindikalik horretarako eta euskal herriko langileek ez dutela ontzat emango.
Beraz, uztailaren 3ko bileraren helburua ez da negoziatzea, beste helburu batzuekin deitu dute bilera, esku batekin negoziazio mahai guztiak blokeatzen dituzten bitartean, beste eskuarekin negoziatzeko borondatea adierazi nahi dute. “Gu ez gaituzte engainatzen, langileak ere ez”.
LABen jarrera eta proposamenak
Confebaskek egindako gonbitearen aurrean LABen jarrera argia da eta hiru ardatzetan laburbiltzenda: Lehenik “LABek ez du Madrileko akordioa hona ekartzen lagunduko” azaldu du Ainhoa Etxaidek eta gainera “saiakera hori salatu egingo dugu”. Ez dugu ulertzen nola lan mundua dagoen bezala egonik Madrili begiratzen dioten eta Espainiako lan merkatuaren egoera Euskal Herrira ekarri nahi den. “Onartezina da”. Euskal Herriari begirako lan mundu bat eskatzen dugu, Euskal Herriari begiratu behar zaio akordio proposamenak egiten direnean.
Bigarrenik, LABek erabaki sindikalak hartzen dituenean prekarietateari aurre egitea izango du ardatz. Etxaideren esanetan “erabaki sindikal bat baliagarria eta onargarria da prekarietateari aurre egiteko balio badu”. Hori da gaur egun langileriak sufritzen duen gaitz nagusia.
Eta hirugarrenik, sindikatuak Negoziazio kolektiboan sinisten dugu eta horregatik negoziazio kolektiboa desblokeatu nahi dugu. Benetan uste dugu hitzarmenak tresna baliagarriak direla prekarietateari aurre egiteko.
Orain arte bezala, LABen jarrera negoziazioaren aldeko da. Horregatik deialdi honen aurren urrats ezberdinak emango ditu. Egoera desblokeatzeko proposamen orokor bat aurkeztuko dugu. Proposamen honetan hainbat puntu jasotzen dira, hala nola, euskal esparrua sendotu eta lan mundua berrantolatzeko eztabaidaren beharra aldarrikatzen dugu eta negoziazio kolektiboa desblokeatzeko oinarriak finkatzen ditugu (gehiengoaren errespetua, akordioaren balioa ziurtatzea, soldatak berreskuratzeko bide oso bat egitea, prekaeritateari mugak jartzea…).
Horrez gain negoziazio mahai guztiak deituko ditugu eta bertara hitzarmenak desblokeatzeko proposamena eramango dugu. “Benetako borondatea badago egoera desblokeatzeko mahai horietan erakutsi behar da eta ez argazkietan” azpimarratu du Etxaidek.
Amaitzeko, uztailaren 3a, LABentzat langabezia eta prekarietatea salatzeko eguna izango da, kanpoan zein barruan. Prekarietatearen kontra mobilizatuko gara Confebasken aurrean eta barrura ere eramango dugu gure salaketa.